عشق تو را متعادل و متعالی میکند . یک ادم خود خواه هیچ وقت عاشق نمیشود , زیرا عشق نقش مساوی کننده دارد . فقط دو نیروی تساوی بخش وجود دارد : یکی عشق و دیگری مرگ . وقتی عاشق کسی هستی با او همترازی . و اگر واقعا عاشق باشی , در این لحظه با کل هستی همترازی . هیچ کس نه در جایگاهی برتر و نه پست تر قرار دارد . هر ادمی یگانه , متفاوت , ولی نه برتر و نه پست تر است .